Są góry, które zadziwią i góry, które zachwycą. Góry Łużyckie wzruszają, ponieważ mają wymiar ludzki. Ich najwyższe szczyty nie sięgają nawet 800 m n.p.m., a mimo to są prawdziwymi górami. Gdyby się nie nazywały łużyckimi, dostałyby nazwę Malownicze. Widok na nie uspokaja – dostojnie wyróżniają się grzbiety kędzierzawych lasów mieszanych, najwyższy szczyt Luž, rozległy Hvozd, kształtny Klíč, zamyślony Studenec i królowa Jedlová z koroną w postaci kamiennej wieży widokowej.
Kamień
Kolumnowy podział bazaltu i fonolitu, groteskowe masywy piaskowcowe i gruzowiska tworzą krajobraz z wydłużonymi grzbietami i charekterystycznymi stożkowymi wierzchołkami.
