Być może rzeczywiście najpiękniejsze i najbardziej wyjątkowe są łąki łużyckie. Szerokie, wspaniale ukwiecone, pełzające, rosnące na zboczach, rozłożone w dolinach, porośnięte soliterami pradawnych drzew, zapraszające do wędrówki boso po trawie. A gdy lato się skończy, Góry Łużyckie zmienią się w upajającą paletę krzykliwych kolorów i wyciszonych tonacji. Wędrówka po łużyckich lasach i łąkach przynosi bezprecedensowe spotkania z kozicami, zwierzyną wysoką i parzystokopytną. Słuchanie jesiennego bekowiska jeleni lub obserwowanie roju Perseidów na górskiej łące to wyjątkowe przeżycia.
Tradycyjne domy
Przysłupowa konstrukcja, kondygnacja z muru pruskiego, kamienna podmurówka, łupkowy szczyt, podzielone okno … to typowe atrybuty architektury ludowej w Górach Łużyckich.
