Być może rzeczywiście najpiękniejsze i najbardziej wyjątkowe są łąki łużyckie. Szerokie, wspaniale ukwiecone, pełzające, rosnące na zboczach, rozłożone w dolinach, porośnięte soliterami pradawnych drzew, zapraszające do wędrówki boso po trawie. A gdy lato się skończy, Góry Łużyckie zmienią się w upajającą paletę krzykliwych kolorów i wyciszonych tonacji. Wędrówka po łużyckich lasach i łąkach przynosi bezprecedensowe spotkania z kozicami, zwierzyną wysoką i parzystokopytną. Słuchanie jesiennego bekowiska jeleni lub obserwowanie roju Perseidów na górskiej łące to wyjątkowe przeżycia.
700 m n.p.m i więcej
Góry Łużyckie są niewielki i niskie, niemniej jednak 10 gór pasma, mierzących około 700 m n.p.m. ze względu na swą prominencję może porządnie sprawdzić kondycję wędrownika.
