Być może rzeczywiście najpiękniejsze i najbardziej wyjątkowe są łąki łużyckie. Szerokie, wspaniale ukwiecone, pełzające, rosnące na zboczach, rozłożone w dolinach, porośnięte soliterami pradawnych drzew, zapraszające do wędrówki boso po trawie. A gdy lato się skończy, Góry Łużyckie zmienią się w upajającą paletę krzykliwych kolorów i wyciszonych tonacji. Wędrówka po łużyckich lasach i łąkach przynosi bezprecedensowe spotkania z kozicami, zwierzyną wysoką i parzystokopytną. Słuchanie jesiennego bekowiska jeleni lub obserwowanie roju Perseidów na górskiej łące to wyjątkowe przeżycia.
Rezydencje arystokracji
Na starym szlaku handlowym z Pragi do Zittau rosły jak grzyby po deszczu zamki strażnicze. Niektóre przebudowano na czarujące zamki, inne stały się romantycznymi ruinami.
